De weg naar succes was er voor Jebroer niet een zonder hobbels en kuilen. Of, zoals de rapper, platenbaas en trotse vader het zelf zegt: ‘Ik heb altijd hard op mijn bek moeten gaan om dingen te leren, maar dan leerde ik ook goed ook.’ Hij zal niet rusten voor hij heeft wat hij wil. Zijn plaat ELF11 is zijn claim to fame, een plaat geladen met onvervalst wij-tegen-de-wereld-gevoel.
Op zijn vorige album Gouden Tranen toonde hij zich van zijn gevoelige kant, op ELF11 heeft Jebroer de perfecte middenweg gevonden tussen zijn twee meest dominante persoonlijkheden: emo-Jebroer en party-Jebroer. Een rake rap die door merg en been gaat, afgewisseld met een beukende festivalknaller. Feest is volgens de muzikant namelijk net zo goed een emotie als verdriet. Party on!
Jebroer, echte naam Tim Kimman, groeide op in Leiden als kind uit een gebroken gezin. Zijn ouders scheidden toen hij een jaar of tien was, waarna hij werd opgevoed door zijn moeder en haar nieuwe vriendin. De rol voor man des huizes was weggelegd voor de jonge rapper. Zijn emoties slikte hij liever in, om ze vervolgens twee keer zo hard eruit te knallen op papier. Zijn raps werden zijn uitlaatklep. Jebroer weet: om succesvol te kunnen worden, moet ik knetterhard werken. De tijd die hij wakker is, is hij aan het werk. Zijn overtuiging luidt: als je iets echt wilt, dan lukt het. Dankzij die instelling heeft hij een succesvol album, een eigen platenlabel en dankzij tracks als Btje Vliegen Tog, Camouflage, Hoesten Als Bejaarden en Banaan tientallen miljoenen streams en views via Spotify en YouTube. Jep, Hard work pays off.